Mga Yugto ng Pagpapahayag ng Qur’an

Ang Qur’an ay Banal na komunikasyon sa mga tao at ang pananalita ng Allah, ang Salita ng Allah, na inihatid sa Kanyang huling Huling Sugo na si Muhammad (sumakanya nawa ang kapayapaan at pagpapala ng Allah). Ang rebelasyon o pagpapahayag ng Qur’an ay hindi iisang pangyayari, sa halip isang proseso. Narito ang isang pinasimpleng pagsasalaysay ng proseso kung saan ang huling banal na kasulatan ng Allah, ang Qur’an, ay dumating o ipinahayag.

Ang Qur’an ay hindi ipinahayag ng sabay-sabay, Ang rebelasyon nito, tulad ng makikita mo sa ibaba, ay humigit sa 23 taon. Ito ay nagpahintulot sa sinaunang mga Muslim na matutunan at pag-aralan ang Qur’an habang sila ay nagpapatuloy, ginawa itong madali para sa kanila para ipatupad ang mga katuruan nito. Minsan, ang mga sipi ng Qur’an ay ipinahayag dahil sa isang kalagayan o pangyayari na nagaganap. Ang Qur’an ay sumasaklaw sa sanaysay o paksa ng pananampalataya at paniniwala, mga kautusan ng Allah, gantimpala at parusa, ang kabilang buhay, paraiso at impiyerno, mga kasaysayan ng nakalipas na mga Sugo at mga nasyon, at iba pang mga paksa.

Narito ang mga yugto ng rebelasyon ng Qur’an:

Unang Yugto – Taong 13 BH/610 CE: Ang Qur’an sa kabuuan ay inihayag mula sa iniingatang dokumento hanggang sa pinakamababa sa pitong mga palapag ng paraiso sa Gabi ng Natatanging Estado sa Buwan ng Ramadan sa taon na si Propeta Muhammad (sumakanya nawa ang kapayapaan at pagpapala ng Allah) ay pinagkalooban ng misyon bilang isang Sugo ng Allah. Sinabi ng Allah, “Ipinadala Namin ito sa Gabi ng Kaluwalhatian.” [97:1] Ang gabing ito ay nangyayari sa Buwan ng Ramadan.

Ikalawang Yugto – Taong 13 BH – 11 AH/610-632 CE: Mula sa panahong ito, ang iba’t-ibang mga sipi at mga bahagi ng Qur’an ay inihayag kay Propeta Muhammad (SAWS) ni Arkanghel Gabriel, sa loob ng 23 mga taon. Ang unang mga sipi (talata) na inihayag ay ang pambungad na limang talata ng Kabanata 96. Ang Arkanghel na si Gabriel ay mag-aaral at muling pag-aaralan ang Qur’an kasama ni Propeta Muhammad (SAWS) kada taon ng kanyang ministeryo at dalawang beses inulit sa kanyang huling taon.

Ikatlong Yugto: Binibigkas ni Propeta Muhammad (SAWS) ang inihayag na mga talata sa kanyang mga tagasunod, na silang magtatala at magsasaulo nito. Ang pangunahing paraan upang panatilihin ang Qur’an ay sa pamamagitan ng pasalitang paghahatid, dahil iyon ang tradisyon ng mga tao. Ang ilan sa mga tagasunod ay inatasan bilang tagasulat ng Qur’an. Sasabihin sa kanila kung aling bahagi ang pumasok sa kung aling kabanata, at kung saan ang lugar nito. Sa ganitong paraan, ang Qur’an ay madaling masaulo, maunawaan, at pag-aralan. Samakatuwid, ang Qur’an ay parehong nakatala sa mga puso ng tao at sa perganimo (sulatan) at iba pang mga materyales sa pagsusulat ng panahong iyon. Ang ilang mga tagasunod ay may iba’t-ibang bahagi ng itinalang Qur’an, samantalang marami ang nakabisado ito ng buo sa pamamagitan ng puso.

Ika-apat na Yugto – 12 AH/ 633 CE: Sa panahon ng pamamahala ng unang punong Muslim na sibil at relihiyosong pinuno (Caliph) na si Abu Bakr (kalugdan nawa siya ng Allah), habang nagsimulang pumanaw ang mga tagasunod ni Propeta Muhammad (sumakanya nawa ang kapayapaan at pagpapala ng Allah), ipinag-utos niya na ang lahat ng mga perganimo o sulatan ng Qur’an ay pagsama-samahin, at hiniling sa isang grupo ng mga eksperto na tiyakin na ito ay ginawa ng tama. Samakatuwid, ang Qur’an ay nasa orihinal na anyo na ngayon.

Ika-limang Yugto – 24-25 AH/ 644-645 CE: Sa panahon ng panunungkulan ng ikatlong punong Muslim (Caliph) na si Othman (kalugdan nawa siya ng Allah), ang Qur’an ay kinopya mula sa mga perganimo at inilagay sa isang anyo ng punong kopya gamit ang isang orihinal na maaaring makabuo ng pagbigkas ng Qur’an tulad ng ipinahayag. Ang orihinal na kopya na iyon at ang iskripto ay naging pamantayan para sa lahat ng iba pang mga kasunod na kopya. Ang proseso ng orihinal na kopya ay pinangasiwaan ng mga eksperto. Ang mga opisyal na kopya ay ipinadala sa lahat ng mga pangunahing lungsod ng mga ito pagkatapos sa mundo ng mga Muslim. 

Ika-anim na Yugto: Ang sinaunang wikang Arabe ay isinulat na walang mga patinig at marka ng pagdidikta, dahil nababasa ito ng mga Arabo sa bisa ng kanilang pag-unawa sa wikang Arabe. Sa panahon ng panunungkulan ng ika-apat na pinunong Muslim (Caliph) na si Ali (kalugdan nawa siya ng Allah) at kasama ng maraming mga di-Arabo na pumapasok o yumayakap sa Islam, ang pagbabasa ng sinaunang wikang Arabe ay naging mahirap. Sinabi na sa panahong iyon o ilang sandali pagkatapos, ang mga patinig at ang iba pang mga palatandaan ay idinagdag upang mapadali ang pagbabasa.

Mula noong unang panahon ni Propeta Muhammad (sumakanya nawa ang kapayapaan at pagpapala ng Allah), ang mga Muslim sa buong mundo ay binibigkas ang isa at parehong Qur’an. Hanggang sa kasalukuyan, ang Qur’an ay nakabisado o sinaulo ng milyon-milyong mga Muslim, tinitiyak na hindi ito mababago at kaya pinapanatili ang Qur’an.